KENDİNİ YENMEK

Gerçek iradesi" ey en akıllılar! Sizi yöneten ve ayartan şey bu öyle mi?

Oluş halindeki herşeyi düşünebilmek iradesi ; sizin iradenize ben bu adı veriyorum.

Oluş halindeki herşeyi anlaşılır yapmak istiyorsunuz.Çünkü onun düşünülmesi mümkün olduğundan haklı bir güvensizlikle şüpheleniyorsunuz.

Fakat o size itaat etmeli ve eğilmelidir.İradeniz bunu ister. Ruhunuzun bir aynası ve yansıması gibi düz ve zekaya kul olmalı.

Ey en güçlüler! Sizin kudret iradeniz tüm iradeniz bu : İyiden kötüden ve değer biçmekten bahsettiğiniz zaman da bu.

Önünde diz çökebileceğiniz bir dünya yaratmak istiyorsunuz. Sizin son umudunuz ve bu yiyici olmayanlar yani halk üstünde bir sandalın yüzmeye devam ettiği ırmak gibidir.Ve bu sandalda susan ve debdebeli değer ölçüleri bulunur.
Siz iradenizi ve değerlerinizi oluşan ırmağın üstüne koydunuz.Halkın iyi ve kötü diye iman ettiği şeyler bana eski bir kudret iradesini açıklar.

Ey en güçlüler! Böyle konukları bu sandallara yerleştiren ve onlara süslü ve gururlu isimler veren sizdiniz.Sizin egemen iradenizdi.

Irmak sandalımızı daha ileri taşıyor ve onu taşımaya mecburdur.Kırılmış dalgaların köpürüp öfkeyle tekneye kafa tutmasından ne çıkar?

Ey en güçlüler! Karşı karşıya olduğunuz tehlike iyilik ve kötülüklerinizin sonu ; bu ırmak değildir.Tersine bizzat o kudretin iradesidir. Tükenmeyen yaratan hayat iradesidir.

Fakat benim iyilik ve kötülük hakkındaki sözlerimi anlamanız için size hayat ve tüm canlılar hakkındaki fikrimi söyleyeyim.

Ben canlıyı izledim. Canlının özelliklerini bulmak için en büyük ve en küçük yollardan geçtim.

Ağzını kapadığı zaman yüz katlı ayna ile bakışını yakaladım.Ve o göz benimle konuştu.

Fakat canlı bulduğum her yerde buyruğa uyma buldum.Her yaşayan bir buyruğa uyandır.
İkinci nokta şudur : Kendi buyruğuna uymayan emir altına girer.Hayatın gidişatı böyledir.

İşittiğim şylerin üçüncüsüde şudur : Emretmek buyruğa uymaktan güçtür.Bunun nedeni yalnız emredenin bütün buyruğa eğenlerin yükünü taşıyışından ve bu yükün onu kolayca ezmesinden değildir.

Her emir verme bence bir deneyim ve cesarettir.Canlı emir verdiği zaman daima kendini zorlar.

Evet! O kendine emir verdiği zaman emrin cezasını çekmeye mecburdur.O kendi yasasının hakimi intikan alanı ve kurbanı olmaya mecburdur.

"Bu neden böyle oldu?" diye kendime sordum.Canlıyı boyun eğmeye emretmeye ve emrederken buyruğa uymaya kandıran şey nedir?

Sözümü dinleyin yiyiciler acaba hayatın sırlarını çözüp köklerine ulaşabiliyor muyuz?

Canlının bulunduğu heryerde kudret iradesi buldum.Ve hizmet edenin iradesinde de efendi olmak arzusunu buldum.
Daha zayıfın daha güçlüye hizmet etmesi için zayıfın iradesi kendinden daha zayıfa hakim olmaya ikna eder.Fakat o bu isteğe sahip çıkmaz.

Küçük büyüğün buyruğuna uyarken daha küçüğe hakim olmanın keyfini taşır.En büyükte kudret iradesi uğruna canına kıyar.

En büyüğün vazgeçmesi cüreti ölümle ve ölüm tehlikesiyle oynamaktır.

Özveri hizmet ve sevgi bulunan yerde egemen olmak iradesi vardır.Zayıf olan dolambaçlı yollardan kuvvetlinin kalbine ve kalesine sokulur kudret çalar.

Yaşam bana şu sırrını verdi :" Bak ben kendini daima yenmeye mecbur olanım!"

Siz ona üreme iradesi hedefli bir içgüdü daha yükseğe daha uzağa ve daha yukarıya yönelen bir içgüdü dersiniz.Fakat bunların hepsi birdir ve bir sırdır.
Şu noktayı reddedeceğime ölmeyi tercih ederim : Nerede aşağılama ve yaprak dökümü varsa orada hayat kendini kudret uğruna feda eder.

Ben bir savaş bir oluş bir hedef ve çelişkiler hedefi olmaya mecburum.Benim irademi keşfeden onun hangi eğri yollardan gitmeye mecbur olduğunu da bulur.

Ne yaratsam ve ne kadar sevsem az.Sonunda ona ve sevgime düşman olmaya mecburum.İradem böyle ister.

Ve ey sen anlayan! İrademin bir patikası ve ayak izisin.Gerçekten benim kudret iradem senin iradenin ayakları üstünde gerçeğe doğru yol alır.

Var olmak iradesini ortaya atan gerçeği söyleyememiştir.Böyle bir irade yoktur.

Çünkü var olmayan bir şey isteyemez.Ve varlığı olan bir şey daha ne varlığı isteyebilir?
Nerede yaşam varsa orada irade vardır.Fakat yaşama iradesi değil kudret iradesi.Ben bunu öğretiyorum.

Yaşayan için bir çok şey hayattan daha değerlidir.Ve değer biçen gibi konuşan kudretin iradesidir.

Bir zamanlar yaşam bana bunu öğretti.Siz en egemenler! Kalbinizdeki bilmeceyi bununla çözüyorum.

Evet size söylüyorum : Sonu olmayan bir iyilik ve kötülük yoktur.O daima kendini yenmeye mecburdur.

Siz değer biçenler iyi ve kötü hakkındaki sözleriniz ve değerlerinizle yanlışlık yapıyorsunuz.Bu gizli sevginizle ruhunuzun parlayışı titreyişi ve coşması bundandır.

Fakat değerlerinizden daha güçlü bir kuvvet ve daha büyük bir zafer doğar.Yumurta ve kabuğu buna çarpılarak kırılır.
İyilik ve kötülükle bir yaratıcı olmak isteyen önce bir yıkıcı olmaya ve değerleri yıkmaya mecburdur.

En büyük kötülüken yüksek iyilik için gereklidir.Bu iyilik ise yaratıcılıktır.

Acaba bu kötü birşey midir?Bunu konuşalım ey güçlüler susmak daha kötüdür.Gizlenen bütün gerçekler zehirli olurlar.Bizim gerçeklerimizden parçalanacak herşey varsın parçalansın!

Daha kurulacak nice yapılar var!

Zerdüşt böyle buyurdu...

aLıntı.